Fusy z kawy zawsze były dla mnie największym minusem kofeinowego nałogu. Nie można ich wylewać do zlewu, ponieważ zapychają rury, gdy wrzucamy je do toalety, zużywamy niepotrzebnie wodę potrzebną do ich spłukania. Z tego powodu zaskoczyła mnie informacja o tym, że firma Starbucks pozwala od niedawna klientom na zabranie fusów ze sobą. W kawiarniach stanęły kosze z zapakowanymi (szkoda że w plastik) fusami, które można wykorzystać sobie w domu. 

Fusy jako nawóz do ogrodu

Pozostałości po kawie zawierają takie substancje, jak azot, wapń, potas, żelazo, magnez i chrom. Aby nie spleśniały po wrzuceniu do doniczki, należy najpierw wymieszać je z ziemią. Można także wymieszać je z wodą (pół szklanki fusów na około 5 - 10 litrów wody) i tak powstałym płynem podlewać rośliny lubiące kwaśne środowisko. Nie zaszkodzą także dodane do kompostu.

Fusów nie stosujemy do podlewania roślin preferujących zasadowe środowisko (do tej grupy należy wiele ziół), oraz nasion i kiełków - kofeina hamuje ich wzrost. Fusy z kawy powinny stanowić dodatek do innych nawozów.

Fusy z kawy jako naturalny odświeżacz zapachu

Kawa jest znana z tego, że łatwo pochłania zapachy. Aby usunąć nieprzyjemne zapachy z lodówki lub pokoju, należy wrzucić fusy do miski i wymieniać co jakiś czas. Jeśli w lodówce przechowywałeś rybę, pokrojoną cebulę lub gotowane jajka, fusy z kawy pomogą Ci pozbyć się tego dokuczliwego zapachu. Wymieniamy je co kilka dni.

Można je także umieścić w małym woreczku i stosować jako przenośny odświeżacz. Moim zdaniem będzie to znacznie bezpieczniejsze rozwiązanie, niż odświeżacze powietrza sprzedawane w sklepach. Jakiś czas temu pisałem o nich artykuł. Fusy usuwają także nieprzyjemny zapach z dłoni.

Naturalny peeling

Po co przepłacać za drogie peelingi do ciała, skoro możesz wykorzystać darmowe pozostałości po parzeniu kawy. Kawowy peeling działa dość delikatnie, jednak zawiera sekretny składnik, który pozwala na zmniejszenie cellulitu - kofeinę. Można wymieszać go z cukrem lub solą i cynamonem i dodać do mieszanki trochę oleju kosmetycznego. Minerały i antyoksydanty zawarte w fusach delikatnie zadbają o Twoją skórę i przyspieszą jej oczyszczanie z toksyn.

Skuteczny środek czyszczący

Odrobina pomyślunku sprawi, że przestaniesz tracić pieniądze na mleczka i inne preparaty czyszczące. Fusy z kawy pozwalają łatwo doczyścić nawet trudne zabrudzenia w kuchni i w łazience. Dobrze sprawdzają się do starych, trudnych do usunięcia zanieczyszczeń, np. garnków, kuchenki i grilla. Nie szkoda jest też ich użyć do czyszczenia kominka.

Podobno - odstraszanie szkodników

Gdy mieszkałem za granicą, miałem duże problemy z inwazją mrówek … na 4 piętrze kamienicy. Wypróbowałem wtedy różne naturalne sposoby na walkę z owadami, takie, jak rozsypywanie proszku do prania, stosowanie odstraszających ziół czy używanie sody oczyszczonej. Szczerze jedyną skuteczną metodą był preparat owadobójczy marki Bros, ale kto wie - być może fusy z kawy pomogłyby ograniczyć inwazję. Fusy są podobno skuteczne także na dokuczliwe muszki owocówki, uwielbiające gromadzić się tam, gdzie przechowujemy owoce. W ogrodzie będą ograniczały ilość ślimaków zbliżających się do naszych roślin. Zapachu kawy nie lubią także koty. Jeśli chcemy wykorzystać fusy z kawy na zewnątrz w celu odstraszania zwierzaków, należy upewnić się, że zostały one dobrze wysuszone.

Poprawa wzrostu włosów

Tutaj podobna sytuacja jak w przypadku peelingu. W sklepie wydajemy duże pieniądze na szampony z kofeiną (szczególnie popularne wśród panów), a fusy bezrefleksyjnie wyrzucamy do śmieci. Mądrzej zrobimy, jeśli pod prysznicem weźmiemy w dłoń trochę fusów i wymasujemy tym skórę głowy. Fusy usuwają martwe komórki skóry i poprawiają krążenie, dzięki czemu cebulki włosów będą lepiej odżywione. Następnie spłukujemy peeling. Operację wykonujemy raz lub dwa razy w tygodniu. Uwaga - kofeina z fusów może wchłaniać się do krwi, dlatego peelingi lepiej jest wykonywać rano.

Regeneracja drewnianych mebli

Kawa ma tą naturalną właściwość, że dość mocno brudzi. Ta cecha może być pożądana, jeśli mamy w domu porysowane, drewniane meble. Fusy należy wymieszać z niewielką ilością wody i umieścić je w rysie. Po kilku minutach wycieramy nadmiar fusów, a drewno zmienia kolor, dzięki czemu rysa przestaje być tak bardzo widoczna. Operację można kilkukrotnie powtórzyć.

Hodowla grzybów

Moim zdaniem, najbardziej interesujące zastosowanie fusów. Na zachodzie coraz popularniejszy jest trend hodowli grzybów (np boczniaków), na podłożu z dodatkiem fusów. W sieci można kupić zestawy zawierające grzybnię oraz nieco podłoża, do którego następnie wrzucamy odpady. Po umieszczeniu zestawu w ciemnym i chłodnym miejscu, wystarczy poczekać około 2 tygodnie na grzyby. Kto wie, być może niedługo fusy z kawy staną się na tyle chodliwym towarem, że będziemy musieli za nie dodatkowo płacić :)

Moja znajoma stara się odżywiać jak najbardziej naturalnie, dlatego często kupuje zioła w doniczkach sprzedawane w marketach. Niestety, ale takie zioła szybko umierają - już na drugi dzień wyglądają mało apetycznie. W dzisiejszym artykule przedstawię prosty sposób na hodowanie różnych roślin, które sprawdzi się nawet wtedy, gdy mieszkasz w ciasnym mieszkaniu w bloku.

Hodowanie kiełków

Kiełki sprzedawane w sklepach są moim zdaniem bardzo nieekonomiczne. Małe opakowanie wyrośniętych kiełków kosztuje około 3 złotych, a tymczasem wystarczy kupić nasiona do kiełkowania, by cieszyć się świeżymi kiełkami które rosną jak szalone.

Moim zdaniem, najlepszym sposobem jest kiełkowanie nasion w woreczkach (np z lnu). Proces jest bardzo prosty - nasiona wrzucasz do woreczka i codziennie przepłukujesz wodą. Woreczek możesz zawiesić nad zlewem w kuchni, dzięki czemu nie będzie zabierał prawie miejsca. Po kilku dniach kiełki zaczną rosnąć i wtedy warto je wrzucić do lodówki. Zaobserwowałem, że niektóre rodzaje kiełków rosną nawet w lodówce. Ta metoda jest znacznie tańsza, prostsza i efektywniejsza niż kupowanie kiełkownic czy trzymanie kiełków w słoiku.

Zioła z doniczki

Jak pisałem we wstępie, zioła z marketów dobrze wyglądają jedynie na sklepowej półce. Zioła hodowane w doniczkach nie wymagają dużo uwagi, ładnie się prezentują i odwdzięczają się nam pięknym aromatem. W domu można trzymać takie zioła, jak:

• Bazylia

• Anyż

• Cząber

• Mięta

• Szałwia

• Tymianek

• Oregano

• Lubczyk

• Koperek

• Szczypior

• Melisa

• oraz wiele innych

Doniczka do ziół powinna mieć od 10 do 20 centymetrów średnicy. Niektóre zioła preferują stanowiska bardziej suche, inne natomiast wolą większą wilgotność. W zależności od gatunku, wybierz doniczkę plastikową lub ceramiczną. Po wysianiu nasion, warto jest obwiązać doniczkę folią, co pozwoli na zachowanie wyższej temperatury. 

Zioła lubią glebę o odczynie obojętnym, bez dużego dodatku nawozów. Ziemia dla kwiatów raczej się nie nadaje. Rośliny pochodzące z gorących rejonów będą preferowały podłoże piaskowe.

Jeśli chodzi o pielęgnację ziół, podlewamy je raz na dobę (rano lub wieczorem) odstałą wodą. Zioła najlepiej jest trzymać na nasłonecznionym parapecie, ponieważ uwielbiają one słońce. Najlepiej jest regularnie zrywać listki, oraz usuwać pąki kwiatowe.

Niektóre zioła, na przykład bazylię, można trzymać w doniczkach zrobionych z plastikowych butelek.

Jakie jeszcze warzywa można hodować w domu?

Papryka chilli

Umieściłem ją osobno, ze względu na nieco inne wymagania. Chilli lubi wysoką temperaturę oraz światło. Wymaga sporej ilości wody, ale nie można jej przelać. Dobrym podłożem dla ostrych papryk jest ziemia uniwersalna lub do pomidorów. Papryczki nawozimy co 2 tygodnie. Wraz ze wzrostem przesadzamy je do coraz większych donic, a następnie wystawiamy na balkon.

Jeśli są one hodowane w domu, należy je zapylić pędzelkiem, natomiast na balkonie kwiaty będą zapylone przez owady. 

Na marginesie dodam, że moja znajoma przesadziła papryczki na działkę i z papryczek pozostawionych samym sobie uzyskała kilka kilogramów owoców.

Nasiona chilli można zarówno kupić w sklepie, jak i wyjąć z papryk sprzedawanych w supermarkecie. Na balkonie można hodować także zwykłą paprykę, która wymaga jednak dużo większych donic.

Pomidory i ogórki

Najlepiej sprawdzą się odmiany karłowe. Pomidory lubią nawożenie naturalnym humusem oraz obfite podlewanie. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, by nie przemrozić pomidorów. Podobne wymagania mają ogórki, jednak wymagają jeszcze więcej wody. Jeśli mieszkasz w mieście, najlepiej jest zapylać kwiaty ręcznie.

Sałata

Trzymamy ją w doniczkach w taki sposób, by nie padał na nią deszcz. Aby cieszyć się własną sałatą, należy ją regularnie podlewać, ale nie jest konieczne jej nawożenie. Sałatę należy wysiewać wiosną. Pierwsze liście wyrastają po około 1 - 1.5 miesiąca. Podobnie jak w przypadku innych roślin o jadalnych liściach, najlepiej jest nie dopuszczać do wyrastania kwiatów.

Rukola

Bez rukoli nie może obejść się dziś żadne modne danie. Rukola może być hodowana na balkonie lub parapecie, nie boi się niższych temperatur oraz okazjonalnego niedoboru wody. Aby cieszyć się smakiem rukoli, należy zaczekać około 3 tygodni od wysiania rośliny.

Wysiewamy ją do doniczki o wielkości około 10 litrów do zwykłej ziemi ogrodowej. Roślinę sieje się wiosną lub jesienią.

Szczypiorek

Jeśli nie masz żadnego doświadczenia w ogrodnictwie, zacznij od domowej hodowli szczypiorku. Nasiona szczypiorku wysiewa się do doniczek, po około 15 - 20 dniach powinny wyrosnąć z nich małe rośliny. Można podlewać go organicznym nawozem.

Cukinia

To największe warzywo spośród opisywanych. Wysadzamy ją do dużych donic, wykorzystując żyzną glebę. Staramy się jej nie przesadzać. Roślinę należy obficie podlewać oraz nawozić. Do hodowli w domu można wybrać dekoracyjną odmianę cukinii o kulistych owocach.

Rzeżucha

Jest bardzo prosta w hodowli - najlepiej udaje się w doniczce powstałej z dużej butelki na wodę. Lubi bardzo dużo wody. Warto ją posiać nie tylko przed Wielkanocą.

Co jest nie tak z miodem z Chin?

Naukowcy i pszczelarze biją na alarm, że na świecie sprzedaje się znacznie więcej miodu, niż natura jest w stanie go wyprodukować. Miód stał się modnym produktem, kupujemy go coraz więcej. Zapotrzebowanie rynku przez ostatnie 20 lat wzrosło o 50 procent. Jeśli śledzisz wiadomości ekologiczne na pewno wiesz, że gwałtowny rozwój przemysłu i rolnictwa, wpływa niekorzystnie na populacje pszczół. Zdumiewające jest więc, że ilość miodu na rynku ciągle się zwiększa.

Miód to drogi produkt, jednak można go łatwo sfałszować lub rozcieńczyć różnymi dodatkami. 

Wydaje mi się, że praktyki fałszowania polskiego miodu są dziś znacznie rzadsze, niż powiedzmy 10 lat temu. Polskim producentom zależy na renomie, tymczasem firmy zajmujące się masową produkcją miodu, idą w ilość.

Można zauważyć podobieństwo na rynku miodu z tą w hodowli drobiu. Jeśli liczy się dla nas tylko cena, kupujemy najtańszego kurczaka, który hodowany jest masowo w tragicznych warunkach. Kurczaki z gospodarstw ekologicznych mają znacznie lepsze mięso, ale tradycyjna hodowla jest droższa. 

• cukier z trzciny cukrowej i buraków cukrowych

• syrop glukozo-fruktozowy

• dekstroza (syrop z kukurydzy)

Wybierając miód z marketu wydaje się nam, że kupujemy zdrowszą alternatywę dla cukru, a tymczasem, przepłacamy za to samo.

Bycie pszczelarzem i produkcja dobrego miodu to sztuka, wymagająca wiedzy i czasu. Produkcja masowa nie ma na to czasu, dlatego chiński miód często jest pozyskiwany z ula zbyt wcześnie, kiedy jeszcze nie jest dojrzały. Zawiera zbyt dużo wody i smakuje dużo gorzej od miodu pozyskanego zgodnie z zasadami sztuki pszczelarskiej. Spotkałem się też z opiniami kilku osób które narzekały właśnie na konsystencję miodu tego typu.

Miody z Azji bardzo często są źle oznakowane - trudno jest liczyć, że w słoiku znajduje się miód określonego typu, np. spadziowy czy lipowy. 

Wiele osób podkreśla ważną zasadę żywieniową - kupuj produkty, które powstały w Twojej okolicy, bo są one najbardziej wartościowe dla organizmu. Nie wiadomo, jakie alergeny, bakterie i wirusy nieznane dla naszego organizmu może zawierać miód produkowany tysiące kilometrów od Polski. Dochodzi jeszcze jeden aspekt - kupując polski miód, wspieramy naszą gospodarkę.

Zwracajmy uwagę na oznaczenia producenta także wtedy, gdy kupujemy droższe odmiany miodu, na przykład Manuka. Statystyki wskazują, że Australia i Nowa Zelandia (jedyni producenci) są w stanie wyprodukować rocznie jedynie 2500 ton miodu Manuka, natomiast rocznie sprzedaje się go ponad 10 tysięcy ton.

Szkodliwe substancje w miodach z Azjii

Możemy narzekać że w Polsce wszystko dotyczące produkcji żywności jest kontrolowane. Z drugiej strony, może to i lepiej, ponieważ produkty importowane często nie spełniają naszych norm jakości i mogą być groźne. W 2010 roku UE wprowadziła sankcje na miód z Indii, ponieważ zawierał on zbyt dużo ołowiu. Producenci tłumaczyli się, że zanieczyszczenia wynikają ze stosowania preparatów chroniących ule przed bakteriami. Co gorsza, możliwe że firmy z Indii sprowadzały jeszcze tańszy miód z Chin i sprzedawały go jako własny. 

Wskazuje to jednoznacznie, że eksporterzy nie dbają o jakość swojego produktu oraz o jego przebadanie pod względem zanieczyszczeń przed puszczeniem w obrót. Sprowadzany miód jest wyrywkowo kontrolowany przez różne instytucje w Europie, jednak dziwnym trafem większość doniesień o nieprawidłowościach w jego składzie, dotyczy właśnie miodu z UE i spoza UE.

Jednocześnie od 2014 roku UE pozwala na brak określania kraju pochodzenia miodu.

Jak kupić dobry miód?

Najlepszym rozwiązaniem jest zakup miodu w pasiece lub sklepie który współpracuje z polską pasieką. Rodzinne gospodarstwa pasieczne często działają w ten sposób, że właściciel sam rozwozi miód do sklepów chcących z nim współpracować, dzięki czemu nie musisz opłacać marży hurtowni. Dobry miód można kupić też w internecie lub supermarkecie, ale musimy wtedy zwrócić szczególną uwagę na kraj pochodzenia. Najważniejsze jest zapoznanie się z etykietą i upewnienie się, że miód jest polski. 

źródła 

https://www.foodsafetynews.com/2011/08/honey-laundering/

Nawłoć rośnie w Europie, Azji i obydwu Amerykach. Kwitnie w przydrożnych rowach i na polach i często uważana jest za chwast.

Żółte kwiaty tej rośliny kwitną późnym latem i wczesną jesienią. Nawłoć łatwo zapyla się krzyżowo z innymi roślinami, dlatego też istnieje ponad 100 różnych gatunków nawłoci, o podobnych właściwościach zdrowotnych. Najlepiej przebadanym gatunkiem jest solidago vigaurea, czyli nawłoć pospolita.

Nawłoć można kupić w postaci herbaty lub suplementu diety. Herbata może mieć nieco gorzki posmak, dlatego niektórzy wolą ją lekko posłodzoną, najlepiej miodem.

Jakie właściwości zdrowotne ma nawłoć?

Jej kwiaty i liście wykorzystywane są do produkcji herbatek i suplementów diety. Nawłoć możesz bez problemu kupić w formie ziela do zaparzania, wchodzi także w skład mieszanek ziołowych.

To bogate źródło związków roślinnych, w tym saponin i przeciwutleniaczy flawonoidowych, takich jak kwercetyna i kemferol.

Saponiny są związkami roślinnymi dającymi wiele korzyści zdrowotnych. Mogą one być szczególnie skuteczne w hamowaniu wzrostu szkodliwych bakterii i drożdży, takich jak Candida albicans. Candida albicans jest grzybem, który może powodować infekcje kobiecych narządów płciowych, jak również atakować inne części ciała.

Badania wykazały również, że saponiny posiadają działanie przeciwnowotworowe i przeciwzapalne. 

Flawonoidy -  przeciwutleniacze zawarte w nawłoci, czyli kwercetyna i kemferol, chronią komórki Twojego ciała przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. 

Warto zauważyć, że aktywność antyoksydacyjna nawłoci jest większa niż zielonej herbaty i witaminy C.

Był Kolor purpury, jest też Kolor nawłoci, czyli po angielsku, goldenrod

W badaniach na gryzoniach, ekstrakt z nawłoci w połączeniu z ekstraktami z osiki i jesionu zmniejszył obrzęk zranionych tkanek aż o 60%. Obniżył również stan zapalny związany z zapaleniem stawów o 12-45%. Im większe dawki zastosowano, tym lepsze były uzyskane efekty.

Działanie preparatów z nawłocią zostało przetestowane również u ludzi. W 11 badaniach na ludziach, leczenie preparatem zawierającym nawłoć było równie skuteczne jak aspiryna w zmniejszaniu bólu pleców i artretyzmu kolan.

Kora topoli osiki, którą podawano badanym wraz z nawłocią, zawiera salicynę - aktywny składnik aspiryny. Przyczyniła się ona również do przeciwzapalnych korzyści testowanej mieszanki ziołowej.

Europejska Agencja Leków, organizacja nadzorująca leki, uznaje nawłoć za potencjalnie użyteczną dla leczenia drobnych problemów z układem moczowym.

Badania in vitro sugerują, że nawłoć może pomóc w zwalczaniu infekcji układu moczowego. Może być najbardziej skuteczna nie samodzielnie, ale  w połączeniu z innymi ziołami - w tym jagodą jałowca i zielem skrzypu. Osiągamy wtedy korzyści z synergii działania kilku składników.

Dodatkowo, badania in vitro wskazują, że ekstrakt z nawłoci może pomóc w przypadku pęcherza nadreaktywnego, czyli częstej konieczności oddawania moczu. Może on również zmniejszać bolesne skurcze dróg moczowych. Nawłoć ma działanie moczopędne, co wydaje się być korzystne przy skłonnościach do zapaleń pęcherza moczowego, tworzenia się kamieni czy problemów z prostatą.

Na co jeszcze może pomagać nawłoć?

Spotkałem się z informacjami o tym, że nawłoć pomaga zmniejszyć nieprawidłową masę ciała, dlatego dodaje się ją do herbatek odchudzających. Należy także do ziół hamujących procesy nowotworowe, zwłaszcza w przypadku raka prostaty.

Ponieważ wspiera stan naczyń krwionośnych, może być dobrym wyborem dla osób chcących ustrzec się żylaków. 

Ze względu na zawartość garbników, nawłoć będzie pomocna w przypadku podrażnień gardła. Duża zawartość antyoksydantów przyczynia się do jej działania przeciwstarzeniowego.

Jak stosować nawłoć?

• Herbata. 1-2 łyżeczki (3-5 gramów) suszonej nawłoci na 1 filiżankę przegotowanej wody. Przykryć i pozostawić na 10-15 minut, a następnie przecedzić. Pić do 4 razy dziennie.

• Wyciąg płynny. 0,5-2 ml do 3 razy dziennie.

• Wyciąg suchy. 350-450 mg do 3 razy dziennie.

Te ilości są zalecane dla dorosłych i nastolatków. Nawłoć nie jest zalecana dla dzieci poniżej 12 roku życia ze względu na brak danych na temat jej bezpieczeństwa.

Jeśli nawłoć jest stosowana przy określonych dolegliwościach, nie powinno się jej używać dłużej niż 2-4 tygodnie. Jeśli chorujesz na jakieś poważne dolegliwości lub przyjmujesz leki, powinieneś skonsultować przyjmowanie nawłoci (podobnie jak każdego innego zioła) z lekarzem.

Nałęczów

Muszynianka

Wielka Pieniawa

San Pellegrino

Evian

Perrier

Aqua Panna

Ciekawostki

W jednym z odcinków South Park Cartman wcielający się w Britney Spears krzyczy - Nie chciałem wody Evian, miało być Pellegrino, co miało być satyrą na rozpieszczonych celebrytów.

Ostatnio przechadzałem się w okolicach ulicy Bełdan w Warszawie i zauważyłem, że po prawej stronie chodnika od ulicy zamiast zwykłego chodnika, rośnie tam "mini łąka" pełna kwiatów. Rosną na niej między innymi piękne chabry bławatki i właśnie o tej roślinie chciałbym dzisiaj napisać.

Chaber bławatek wyróżnia się niebieską barwą, po angielsku jego nazwa to cornflower i od tej nazwy pochodzi też nazwa koloru używanego w przeglądarkach internetowych, czyli cornflower blue.

Chabry to popularne chwasty, chociaż nie pamiętam ich z czasów dzieciństwa, z nadbużańskich łąk. Być może gleby w tamtych okolicach zawierały zbyt dużo wapnia, którego chabry nie lubią. 

Właściwości lecznicze chabrów

• antocyjanidyny
• flawonoidy
• minerały (w tym mangan)
• centaurynę
• cichorynę
• knicnę
• polisacharydy

Roślina ma działanie przeciwzapalne i uspokajające. Tak, jak większość roślin zawierających flawonoidy, pobudza pracę nerek, ułatwiając oczyszczanie organizmu. To działanie jest ważne również w przypadku problemów z nerkami, takich, jak stany zapalne czy tworzenie się kamieni nerkowych. Pobudza także krążenie. Ponieważ ma działanie ściągające, będzie pomocny w przypadku dolegliwości w jamie ustnej.

Podobnie jak borówki, zawiera antocyjany wpływające korzystnie na funkcjonowanie wzroku, szczególnie w gorszych warunkach oświetleniowych.

Można dodawać go z powodzeniem do innych mieszanek ziołowych. Działanie bławatka jest raczej delikatne.

Chaber bławatek jest rośliną często stosowaną w dermatologii. Stosuje się go na rany, owrzodzenia oraz na okolice powiek i na oczy, w przypadku stanów zapalnych tych okolic. Przypominam że na oczy można stosować jedynie sterylne preparaty kupione w aptece / sklepie zielarskim. 

Roślina ma działanie kojące, pomoże przy poparzeniach słonecznych czy podrażnieniu skóry przez inne chwasty. Warto zwrócić uwagę na jego delikatne działanie ściągające. 

Przydaje się w przypadku cery naczynkowej, ze skłonnością do przekrwień.

Stosuje się go także na skórę głowy, ze względu na działanie przeciwłupieżowe.

Kosmetyki z chabrem są dostępne w ofercie wielu firm. Oczywiście ze swojej strony polecam firmy oferujące naturalne produkty, z minimalną ilością parabenów i konserwantów. Osoby które chcą pobawić się w robienie własnych kosmetyków, mogą pokusić się o zakup hydrolatu z chabra, który dodaje się następnie do innych składników. 

Jak jeszcze wykorzystuje się chabry?

Ze względu na intensywny kolor, chabry wykorzystywano i dalej wykorzystuje się do produkcji barwników. 

Czy funkcje smart mogą utrudniać nam życie

Dlaczego nie chcę smartzegarka

• pomiar tlenu we krwi
• ekg
• powiadomienie o arytmii
• powiadomienie o zbyt niskim tętnie
• śledzenie czasu snu

 Pomijam fakt, że smartzegarki są zaprojektowane tak, aby kupować nowe co roku. Albo ten, że Apple Watch “wynalazł pasek na nowo” i nie pasują do niego normalne tanie paski od zegarków. Albo ten, że większość wersji jest wykonana z aluminium, czyli metalu który prawie nie pojawia się w normalnych zegarkach, ponieważ lekkie zegarki są robione z tytanu. Tytanowy Apple watch jest przedstawiany przez firmę jako niezwykła opcja premium, tymczasem inni producenci (Lorus, Casio) są w stanie zrobić zegarek z tytanu za 300 pln.

Aha, wybór droższej wersji ze stali też nie ma sensu, ponieważ zegarek i tak trzeba wymienić co około dwa lata. Zwykłe zegarki mają tutaj gigantyczną przewagę, ponieważ … nie są smart. Zwykły zegarek w cenie zegarka Apple będzie nam służył aż się znudzi, a wtedy możemy go sprzedać. Apple Watch po 3 latach jest tylko elektrośmieciem.

Kluczowym czynnikiem który decyduje u mnie o tym, że nigdy nie będę miał smartzegarka jest to, że to kolejny badziew przez który trudniej skupić się na pracy.

Napisz w komentarzu co sądzisz o postępującej smart rewolucji.

Guma mastyksowa

Guma do żucia jaką znamy obecnie

• Chęć posiadania i imponowania innym.
• Potrzeba bezpieczeństwa, przez którą możemy tkwić na przykład w złym związku lub w pracy bez przyszłości.
• Potrzeba przeżywania emocji, która angażuje nas w wiele niepotrzebnych, a często szkodliwych działań.
• Poczucie presji społecznej, zastanawianie się co wypada, a co nie, co znowu prowadzi do robienia rzeczy które mogą być dla nas złe, ale stawiają nas w lepszym świetle. Przykładowo, polską tradycją jest jeżdżenie na wesela do wszystkich znajomych i rodziny.
• Stres, lęk o przyszłość, ciągłe zamartwianie się - przyczyna wielu chorób
• Chęć odreagowania na innych - wystarczy posłuchać na ulicy jak ludzie zwracają się do siebie, jakie złośliwości wtedy padają.
• Obwinianie innych osób o swoje niepowodzenia, a jednocześnie myślenie, że prawa natury (na przykład dotyczące zdrowego stylu życia) nas nie dotyczą
• Chęć bycia ekspertem w każdej dziedzinie, oprócz tych które od razu przekładają się na poprawę naszego życia.

Czym jest mindfulness

Możemy mieć też nawyk przerywania innym podczas rozmowy, przez co ludzie mniej chętnie z nami rozmawiają. Dotyczy to wielu innych aspektów życia - wszak jesteśmy ciągle miotani różnymi impulsami.

Medytacja w mindfulness

Medytacja to termin, wokół którego narosło mnóstwo mitów. Ja traktuję ją podobnie, jak opisał to Juval Noar Harari (cytuję z pamięci).

“Siedzę godzinę dziennie rano i wieczorem skupiając się na oddechu i obserwując swoje myśli. Dzięki temu mogę wrócić do świata, który zasypuje mnie milionami informacji”.

Medytacja polega wyłącznie na skupieniu się na jednym obiekcie (zwykle na oddechu) i odpuszczaniu sobie wszystkiego innego. Jest to bycie tu i teraz. Dlaczego to tak ważne? Bo jeśli prowadzimy zwykłe życie, to nasz umysł:

• albo jest zasypywany bodźcami - zwykła wizyta w markecie to narażenie się na setki reklam
• albo analizuje to co było / to co będzie.

Dodatkowo dziś żyjemy w taki sposób, że relacjonujemy całe nasze życie na Facebooku / TicTocku / Instagramie (niepotrzebne skreślić), co pochłania jeszcze więcej naszej uwagi. Chcemy robić kilka rzeczy na raz, przez co nie udaje nam się zrobić niczego.

Aha - istnieje również coś takiego jak medytacja chrześcijańska. Uważność warto zachowywać także w życiu codziennym, przy zwykłych czynnościach. Medytacja nie ma nic wspólnego z “odlotem”, wręcz przeciwnie. Istnieje coś takiego jak formalna medytacja, polegająca na siedzeniu i śledzeniu oddechu. Podczas niej łatwo jest zobaczyć, jak wiele myśli przychodzi nam do głowy i ile rzeczy nagle trzeba zrobić.

Jakie efekty daje medytacja?

Medytujemy nie po to by coś uzyskać, tylko po to, by odpuścić. - cytat z jednej z książek z Sasany.
Najpierw te efekty, które zauważyłem samodzielnie. Po około 2 latach niezbyt regularnej medytacji, zacząłem dostrzegać więcej rzeczy.
Przykładowo to, jak bardzo wkręcam się w różne rzeczy, które nie są mi do niczego potrzebne. Dzięki temu, mogę próbować odpuszczać sobie ich robienie. Mniej nawykowych działań, lepsze efekty.
Albo że większość ludzi reaguje nawykowo, bez zastanawiania się nad tym, jakie konsekwencje ma ich zachowanie. Wydaje mi się też, że potrafię się lepiej skupiać, a przynajmniej zauważać impulsy, które mnie rozpraszają i lepiej reagować na nie. Może wydawać się to dość niemęskie, ale medytacja pozwala także lepiej analizować to co czuję i jak reaguję. Dzięki medytacji można także lepiej docenić, to co się posiada i z czego można korzystać.

Co mówi medycyna?

Najsłynniejszą postacią związaną z badaniami wpływu medytacji jest John Kabat-Zinn. Jego badania wykazują, że MBSR (trening redukcji stresu oparty na uważności) wpływa na:

• zmniejszenie stresu - a przecież stres to główna przyczyna dziesiątek chorób
• zmniejszenie depresji i niepokoju
• złagodzenie dolegliwości trawiennych
• lepsze skupienie
• łatwiejsze zasypianie

Podsumowując - moim zdaniem warto zarezerwować sobie kilka lub kilkanaście minut dziennie na bycie samemu ze sobą i medytację - czy to w formie buddyjskiej, czy MBSR, albo chrześcijańskiej. Pozdrawiam.

Czym są barwniki do żywności?

Barwniki naturalne

Kiełbasa chorizo - bardzo często barwiono koszenilą

Karmel siarczynowy czy amoniakalny?

E150 - Karmel - dodaje się go na przykład do Coli, sosu sojowego, piwa, ciemnego pieczywa czy różnego rodzaju mięs. Pyszny smak i apetyczny kolor karmelu kryje jednak nieprzyjemne substancje, które wpływają niekorzystnie na wątrobę, zdolność do skupienia oraz pracę układu pokarmowego. Jeszcze groźniejsze są odmiany karmelu - siarczynowy, amoniakalny i amoniakalno-siarczynowy.

E161g - Kantaksantyna - różowy barwnik, który pozyskuje się z piór flamingów (!) oraz z beta-karotenu. Nie wolno go używać w niektórych krajach świata. Wikipedia podaje, że przyjmowanie tej substancji w tabletkach przyspieszających opalanie, może być powodem ślepoty.

Barwniki identyczne z naturalnymi

Kiedyś mówiono o nich znacznie częściej w kontekście negatywnym. Barwniki tego typu mają identyczną strukturę jak naturalne, ale są syntetyzowane w procesach chemicznych.

Sztuczne barwniki

Można brutalnie powiedzieć, że to “czysta chemia”. Przedstawiam kilka najgroźniejszych barwników:

E102 - Tartarazyna - żółty barwnik stosowany powszechnie do barwienia napojów, makaronów, chipsów, gum do żucia i kosmetyków. Może powodować uczulenia oraz mieć negatywny wpływ na uwagę i skupienie u dzieci.

E171 - Tlenek tytanu - biały barwnik stosowany na przykład w przemyśle cukrowym. Zakazany we Francji z uwagi na to, że nie udowodniono bezpieczeństwa jego stosowania.

E173 - Aluminium - nikt dzisiaj nie używa naczyń czy sztućców z tego metalu, natomiast stanowi on powszechny dodatek do żywności. Oskarża się go o przyśpieszenie rozwoju choroby Alzheimera, problemy z nerkami oraz problemy z układem krwionośnym.

E127 - erytrozyna - dodawana do konserw, osłonek kiełbas (tych pięknie wybarwnionych na wiśniowy kolor), ciast w proszku. Tak, jak inne barwniki azowe, może powodować szereg problemów zdrowotnych - od ADHD do niepłodności.

Świeże mięso, czy odpowiednia dawka barwników?

Barwienie mięsa

Ten temat jest ciekawy, ponieważ gdy widzimy piękny, czerwony kawałek mięsa to wydaje się nam, że jest on świeży. Tymczasem do barwienia mięsa używa się między innymi koszenilę, betaninę (z buraka czerwonego) oraz czerwoną paprykę. Świadomy konsument szybko skapuje się, że nieuczciwy sprzedawca może sprzedawać wyroby nie pierwszej świeżości jako świeże, ponieważ wyglądają one ładnie dzięki barwnikom.

ADHD a barwniki

Większość barwników wydaje się mieć negatywny wpływ na skupienie u dzieci. Prowadzono badania nad dietą eliminacyjną, które wykazały, że dzieci, które przestały jeść produkty zawierające barwniki i konserwanty, miały potem lepsze wyniki w szkole i mogły się lepiej skupić.

Podsumowanie

Bezpieczeństwo stosowania barwników do żywności jest kwestią bardzo kontrowersyjną. Niektóre kraje zakazują stosowania pewnych barwników, ze względu na brak dowodów o ich bezpieczeństwie stosowania. Jeśli chcemy uniknąć narażania się na barwniki spożywcze, zastosujmy się do kilku prostych zasad:

• kupujmy jak najmniej przetworzone produkty spożywcze, omijając wszelkiego rodzaju “dania w proszku”.
• czytajmy etykiety i sprawdzajmy jakie “witaminy z grupy E” znajdują się w produkcie
• jeśli lubimy jakieś produkty, które zawierają barwniki, jedzmy je w małych ilościach i jak najrzadziej.
• bądźmy świadomi tego, że niektóre barwniki raczej nie powinny być szkodliwe i występują naturalnie w owocach i warzywach

 

Zawiera także takie składniki, jak: kamfora, cyneol, alfa-pinen, flawonoidy i laktony seskwiterpenowe o gorzkim smaku.

Dawka lecznicza (o ile można mówić o niej, ponieważ brakuje badań) tych substancji jest prawie taka sama, jak dawka szkodząca człowiekowi, dlatego wrotycz nie jest sprzedawany w Unii Europejskiej do mieszanek stosowany do wewnątrz.

Co sądzę o tym zakazie? Moim zdaniem, gdy chodzi o zioła silnie działające, może dojść do tragedii. Ponieważ wrotycz nie jest sprzedawany, nie ma możliwości na przykład dotarcia do surowca o oznaczonej zawartości substancji aktywnych, co czyni go jeszcze bardziej niebezpiecznym.

Z tych powodów, jeśli chcemy stosować wrotycz, to skorzystajmy z jego właściwości odstraszających owady i nie eksperymentujmy z nim na inne sposoby. Podobne, ale bezpieczniejsze działanie posiada piołun, szałwia oraz wiele innych ziół nie budzących takich kontrowersji. Bezpieczeństwo jest najważniejsze. Tak, jak wiele innych roślin z rodziny astrowatych, wrotycz może powodować alergie skórne.

Chrysolina graminis - chrząszcz żerujący na wrotyczu

W sklepach zielarskich znajdziesz preparat produkowany przez krakowski Herbapol Artemisol, który stosuje się na wszawicę. Na pudełeczku znajduje się wizerunek wrotyczu.

Jak stosowano wrotycz?

Roślinę stosowano w leczeniu pasożytów, takich jak glisty i owsiki. W niewielkich dawkach podawano go w celu poprawy funkcjonowania kobiecego układu płciowego. Używano go także jako środek poronny.

Kompleks substancji zawartych we wrotyczu, niszczy bakterie, robaki i grzyby, może mieć wpływ na serce, układ pokarmowy i metabolizm. Stosowano go na skórę w celu walki ze wszami i świerzbowcami.

Wrotycz był tradycyjnie stosowany jako środek odstraszający owady. Dziś można kupić nawet opryski zawierające to zioło jako główny składnik aktywny. W XIX wieku robiono z niego wieńce pogrzebowe lub wrzucano go do trumien. W Anglii był wtedy jednoznacznie kojarzony ze śmiercią.

Dodawano go także do potraw, podobnie jak rozmaryn. Ponieważ jest to bliski krewniak piołunu, wrotycz stanowił dodatek do napojów alkoholowych w stylu absyntu. To jedno z najgorszych zastosowań, ponieważ tujon rozpuszcza się w alkoholu i jest wtedy najbardziej trujący. Alkohole zawierające tujon są bardziej uzależniające i powodują dodatkowe dolegliwości związane z układem nerwowym. W Unii Europejskiej można sprzedawać alkohol zawierający nie więcej tujonu niż 10mg/l.

Z wrotyczu pozyskiwano też żółty barwnik.

Jego działanie docenili pszczelarze – może być dodawany do maszyn wytwarzających dym.

Naturalny środek ochrony roślin

Wrotycz charakterystycznie pachnie, a jego woń odstrasza wiele owadów. Olejek z wrotyczu stosuje się na ubrania, aby pozbyć się kleszczy i komarów. Jakiś czas temu pisałem o tym, jak walczyłem w Czechach z mrówkami, które zaatakowały moją kawalerkę. Być może gdybym zastosował wrotycz, nie musiałbym sięgać po chemiczne preparaty. Mrówki omijają wrotycz szerokim łukiem. Roślina odstrasza także mole. Można ją dodać do kwiatowego potpourri.

Na działce można zastosować oprysk z wrotyczu przeciwko takim owadom, jak:

• mszyce
• gąsienice bielinka (podobno ten motyl występuje coraz rzadziej)
• pędraki
• opuchlaki
• drutowce
• stonka ziemniaczana

Preparaty zawierające wrotycz mogą być stosowane do produkcji w rolnictwie ekologicznym. Jeśli hodujesz na przykład ogórki, dynie lub róże, wrotycz będzie dobrą rośliną towarzyszącą. Należy jednak pilnować by zbytnio się nie rozrósł.

Uwaga – jeśli Twoim mottem życiowym jest „to mi się do niczego nie przyda”, nie czytaj dalej :).

Jedną z najważniejszych zasad sterujących naszym życiem jest to, że jeśli jakaś umiejętność jest nieużywana, to zanika. Mogę podać kilka przykładów ze swojego życia:

• Potrafię zidentyfikować kilka roślin dziko rosnących w okolicy, natomiast pozostałe rozpoznaję jedynie ogólnikowo

• Gdy przez kilka czas nie używałem angielskiego po szkole, trudno było mi czytać książki w tym języku. Gdy zacząłem czytać je codziennie na Kindle, z czasem rozpoznawałem wyrazy coraz lepiej i teraz mogę czytać płynnie

• Nie pamiętam treści większości książek które przeczytałem jeden raz, bardzo dobrze za to pamiętam kilka książek, które przeczytałem wiele razy

Byłem szczególnie zawiedziony zwłaszcza tym ostatnim faktem. Przykładowo – czytam książkę na temat programowania i za pół roku nic mi z niej nie zostaje w pamięci. Próbowałem z tym walczyć na przykład przez notowanie i powracanie do tematu, jednak zwykle traciłem do tego zapał po kilku dniach.

Ponad rok temu odkryłem metodę o nazwie spaced repetition, która rozwiązuje ten problem.

Na czym polegają powtórki w interwałach?

Na pewno kojarzysz metodę fiszek – gdy chcesz nauczyć się nowej rzeczy, notujesz na karteczce nazwę tego pojęcia, a z tyłu, definicję. Codziennie przeglądasz swoją talię fiszek odpowiadając na pytania.

Program Anki to przeniesienie tej metody do komputera w taki sposób, by jak najefektywniej wykorzystać procesy zapamiętywania.

U mnie wygląda to tak:

1. Podczas czytania książki po angielsku znajduję nieznane pojęcie, np. atrocious- okropny

2. Wpisuję to pojęcie do programu jako nową kartę

3. O wybranej porze rozpoczynam powtórki. Program pokazuje mi definicję atrocious i muszę na nią odpowiedzieć.

4. Jeśli odpowiedź jest prawidłowa, program zapyta nas o tą definicję zgodnie z krzywą zapamiętywania, czyli najpierw jutro, potem za kilka dni, kilka tygodni, kilka miesięcy. Jeśli odpowiedź jest nieprawidłowa, program zapyta o kartę znowu teraz i jutro. Gdy kartę już się nauczyliśmy i znowu źle odpowiemy, to program zaczyna ją pokazywać od nowa zgodnie z krzywą zapamiętywania.

5. W aplikacji możemy tworzyć osobne talie na różne zagadnienia, dodawać odwrócone karty (gdzie pytanie pada o obydwie strony) itd.

6. Przy wielu pytaniach zaglądam ponownie do definicji pojęć na przykład w słowniku online. Gdy jest mi trudno zapamiętać jakieś pojęcie, to na przykład dodaję je w kontekście. Zamiast samego słowa atrocious, wyszukuję w sieci zdania z tym słowem i dodaję je do programu.

7. Karty dodajemy samodzielnie, nie tworzymy kart które mogą nam się nie przydać, nie kopiujemy cudzych talii.

Podgląd karty w Anki

Fiszki stanowią także bazę wiedzy do której można sięgać w razie potrzeby.

Dane dotyczące utworzonych kart

Rok z ćwiczeniami w Anki – co to daje

W ciągu roku codziennej pracy z Anki, zrobiłem niecałe 3000 fiszek z angielskiego i połowę mniej z programowania. Codziennie na naukę przeznaczam około 30 – 40 minut rano, przed pracą.

Jeśli chodzi o język angielski to uświadomiłem sobie, że było mnóstwo słów, których znaczenia jedynie się domyślałem, a w rzeczywistości znaczyły co innego. Jednocześnie takie frazy często pojawiały się w materiałach które czytałem.Nauka z powtórkami pozwala oszczędzać czas przy późniejszym czytaniu. Często łapałem się na tym, że w tekście czy w nagraniu pojawiało się słowo którego się nauczyłem i miałem wtedy satysfakcję – ha, umiem to, wiem co to słowo znaczy.

Wydaje mi się, że dzięki fiszkom rozszerzyłem także polskie słownictwo. Raz na tydzień staram się zaglądać do Cambridge Dictionary i robić fiszki z wyrażeń pojawiających się na blogu tej strony.

Talia fiszek z programowaniem jest bardziej kłopotliwa, ponieważ bardzo szczegółowe notatki na temat jakiejś technologii mogą szybko okazać się nieprzydatne. Do swoich notatek w Anki wpisałem wiele rzeczy, które zawsze musiałem wyszukiwać w Google, dzięki czemu mogę pracować skuteczniej, bez tracenia kontekstu.

Nauka z fiszek to także intensywne ćwiczenie dla umysłu. Praca w ten sposób sprawia, że zaczynasz dostrzegać powiązania między różnymi pojęciami, tworzysz mentalne modele, abstrakcyjne pojęcia, na których możesz opierać następnie następne pojęcia. Wydaje mi się, że dzięki tej metodzie można osiągać więcej i stawać się lepszym w swojej dziedzinie.

Raz na jakiś czas przeglądam komunikaty dotyczące produktów wycofanych ze sklepów decyzją Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. W tym artykule przedstawię główne powody, dla których produkty są wycofywane.

Zawartość tlenku etylenu i jego pochodnymi– ta substancja jest wykorzystywana do odkażania żywności i przedmiotów. Jest bardzo trująca i powoduje szereg ostrych jak i przewlekłych dolegliwości. Skażenie może dotyczyć produktów spożywczych i suplementów diety, najczęściej komunikaty dotyczą lodów. Tą substancją odkażane są także przyprawy. Tlenek etylenu jest zakazany jako dodatek do potraw w Unii Europejskiej.

Skażenie bakteriami –może prowadzić do zarażenia. Z tego powodu, należy unikać kontaktu np. jajek z innymi powierzchniami. Sery, rybymogą być zakażone bakterią Listerii, jajka, mięso i wędliny, masło– Salmonelli. W przypadku produktów surowych należy zachowywać szczególną ostrożność – używać do ich krojenia osobnej deski do krojenia, lub dokładnie umyć deskę i nóż, przed przystąpieniem do krojenia produktów spożywanych na surowo. Skażenie salmonellą jest szczególnie podstępne w produktach które je się na surowo. Partie jajek są wycofywane ze sklepu także wtedy, gdy bakterie Salmonelli zostaną wykryte w kurniku.
Rzadziej występuje skażenie bakteriami E. coli, natomiast skażenie Salmonellą i Listerią są bardzo częste.

Pomyłka etykiet– przykładowo, w zakładzie może dojść do oklejenia partii piwa zawierającego alkohol etykietami piwa bezalkoholowego. Niektóre produkty są błędnie oznaczane jako „bez konserwantów”, a po kontroli okazuje się, że producent użył na przykład dwutlenku siarki. Ten problem często dotyczy owoców suszonych czy rodzynków. Na etykiecie może brakować też informacji o danym alergenie w języku polskim.

Zawartość glutenu w produktach bezglutenowych –to poważny problem dla osób z celiakią. Komunikaty GIS wskazują na to, że gluten może znajdować się zarówno w produktach z przekreślonym kłosem, jak i oznaczonych jako gluten free. Produkt zawierający gluten może też czasem zostać oznakowany etykietą produktu bezglutenowego.

Zanieczyszczenie alergenami –tutaj sytuacja podobna jak w przypadku glutenu. Na opakowaniu produktu powinna znajdować się informacja o tym, jakie potencjalne alergeny zawiera. Jeśli zostanie wykryte, że produkt zawiera na przykład gorczycę, a producent nie opisze tego na opakowaniu, partia może zostać wycofana.

Awarie i skażenie losowymi substancjami– czasem dochodzi do kontaktu produktów spożywczych na przykład z substancjami używanymi w chłodziarkach, co może prowadzić do zmiany ich smaku i koloru. W produktach w butelkach lub słoikach mogą znaleźć się okruchy szkła. Dość rzadkim problemem jest skażenie produktów ciałami obcymi, na przykład plastikiem. Inspekcja może wykryć także zawartość substancji co do których bezpieczeństwa nie ma aktualnie informacji.

Nieprawidłowe zabezpieczenie opakowania –jeśli dojdzie do rozszczelnienia opakowania, co zdarza się na przykład w przypadku puszek. Może to prowadzić do wycieku substancji, jak i pojawienia się pleśni.

Zawartość szkodników, owadów –niestety też się zdarza. Na marginesie dodam że ostatnio w gotowej mieszance sałat znalazłem poczwarkę motyla.

Migracja szkodliwych substancji do żywności– w przypadku naczyń wykonanych w nieprawidłowy sposób może dojść do przedostawania się niebezpiecznych substancji do żywności. Przykładowo, niedawno wycofano talerze zawierające ołów oraz kubki zawierające formaldehyd.

Skażenie benzopirenem– czasem zdarza się, że zawartość tej substancji przekracza dopuszczone normy. Benzopiren może mieć działanie rakotwórcze.

Nieprawidłowa zawartość estrów – problem dotyczy olejów, które zawierają zbyt dużo estrów glicydowych i innych. Estry powstają w procesie oczyszczania oleju, obecnie sprawdzane jest, w jaki sposób działają one na organizm człowieka. Ocenia się, że mogą mieć one działanie rakotwórcze.

Zawartość kannabinoidów– to bardzo ciekawe zjawisko. Obecnie pojawia się wiele produktów które mają nie zawierać THC (np. do palenia lub w formie oleju), a po kontroli okazuje się, że zawierały one narkotyk.

Niebezpieczeństwo zadławienia –producent musi prawidłowo oznakować produkty, które mogą utkwić w gardle dziecka ze względu na rozmiary i sposób przyjmowania. Czasem takiej informacji brakuje i produkt musi być wycofany ze sprzedaży. Dotyczy to szczególnie słodyczy w małych opakowaniach.

Zawartość leków w suplementach diety– tutaj ciekawostka, spotkałem się z informacją że suplement diety na potencję zawierał syldenafil, czyli główny składnik aktywny Viagry. Oczywiście ta substancja nie powinna się tam znaleźć.

Niektóre produkty mogą być wycofane z obrotu dlatego, że producent dokonał pomiarów określonych substancji na próbce archiwalnej.

Podsumowując – warto raz na jakiś czas zaglądać na listę produktów wycofanych. Często są one publikowane na stronach lokalnych. 

Ostatnio spędzam trochę więcej czasu na grupach facebookowych dotyczących rozpoznawania roślin i grzybów. Bardzo często pojawiają się tam wpisy, w których autor przedstawia jakąś roślinkę i zadaje sakramentalne pytanie – czy mogę to zjeść.Okazuje się, że w przypadku kwiatów, odpowiedź bardzo często brzmi – tak! Dla mnie często wydaje się to nieco dziwne, stanowi wręcz przełamanie tabu pokarmowego. Kwiaty zwykliśmy uważać jako coś do ozdoby, a jednak okazuje się, że nie ma problemów z dodawaniem ich do potraw.

Z jadalnymi kwiatami po raz pierwszy spotkałem się podczas pracy w zielarni, a dokładniej, sekcji z herbatami. Kwiaty i herbata stanowią świetne połączenie, herbata z płatkami kwiatów jest ładniejsza, a często także smaczniejsza.

Kwiaty w potrawach

Z Grecji wziął się zwyczaj jedzenia kwiatów cukinii usmażonych w głębokim tłuszczu. To niezbyt dietetyczne, ale bardzo smaczne danie. Gdy byłem dzieckiem, pomagałem rodzicom w zbieraniu kwiatów mniszka lekarskiegona „miód” z mniszka. Do dzisiaj pamiętam jego charakterystyczny smak.

Nasturcja zawiera te same substancje aktywne co rzeżucha i rukiew wodna, jadalne są jej kwiaty i liście.

Aksamitka ma kwiaty o cytrusowym smaku i zapachu. Nagietek warto dodawać do sałatek i herbat. Hyzop zawiera 1% olejku eterycznego, co sprawia, że wykorzystuje się go zarówno w przemyśle perfumeryjnym, jak i jako dodatek do potraw.

Bławatek jest często dodawany do herbat – w połączeniu z nagietkiem, nadaje niesamowitych kolorów.

Smak ogórecznika jest nieco podobny do ogórka (jak nazwa wskazuje). Czarnuszkarosnąca w naturalnym środowisku będzie dość rzadkim znaleziskiem, jednak jej niebieskie kwiaty sprawdzą się równie dobrze w herbacie, jak i w bukiecie.

Jeśli mieszkasz w okolicach gdzie występuje mięta, lub trzymasz ją w ogródku, możesz wykorzystać zarówno jej liście, jak i kwiaty.

Płatki słonecznikazwykle mają smutny los – są po prostu wyrzucane, ponieważ bardziej jesteśmy zainteresowani jego ziarnami. Niesłusznie – można dodawać je do herbat, a nawet zaparzać samodzielnie.

Kolejną rośliną o jadalnych kwiatach jest lawenda. Posiada ona szereg właściwości leczniczych, z których najbardziej wyróżnia się działanie uspokajające. Lawenda ma też działanie przeciwbakteryjne. Standardowo używa się jedną łyżeczkę lawendy na szklankę wody, ale ciekawszym rozwiązaniem będzie dodanie jej do mieszanki innych ziół.

Malwy kojarzą mi się z wiejskim krajobrazem. Kwiaty malwy zawierają śluz, dlatego warto je spożywać gdy mamy podrażnione gardło.

Kwiat hibiskusa natomiast to chyba najczęstszy dodatek do różnych mieszanek herbat dostępnych w niskiej cenie. Bardzo często zdarza się tak, że producent oferuje herbatę ziołową np. z róży, a w składzie zawiera ona jedynie kilka procent tego składnika, a reszta to hibiskus.

Kwiat czarnego bzu– to bogactwo flawonoidów i olejków eterycznych. Stosuje się go najczęściej w przypadku przeziębienia. Świeże owoce bzu są natomiast trujące.

Jadalne są też kwiaty wielu drzew owocowych – pigwy, bergamotki, jabłoni, gruszy. Kwiat lipy jest znany z miodowego aromatu oraz działania napotnego. Kwiaty akacji są jadalne, natomiast pozostałe części tej rośliny już nie.

Kwiat róży

Ciekawostka – istnieje niemiecki ser Baldauf, który wyróżnia się tym, że obtoczony w mieszance kwiatów i liści.

Uwaga – można jeść jedynie kwiaty z roślin uprawianych w zdrowy, naturalny sposób. Rośliny które mocno nawozimy, były kupione w sklepie ogrodniczym lub rosnące w zanieczyszczonym środowisku, raczej powinny cieszyć jedynie nasze oczy. Jeśli masz wątpliwości co do gatunku rośliny, nie zbieraj jej kwiatów. Nie wolno także zbierać roślin chronionych oraz tych, które rosną w pobliżu pól uprawnych.

Jeśli po wypiciu herbaty zawierającej zioła zauważymy u siebie reakcję alergiczną, należy natychmiast zaprzestać kontynuowania jej picia. Najlepiej jest zaczynać od małych ilości.

Większość kwiatów wymienionych w tym artykule można kupić w niskiej cenie w sklepie zielarskim. Nawet niewielka paczka 50 gramów wystarczy na wiele użyć.

Istnieje też wiele roślin o trujących kwiatach, takich jak barwinek, irys, jaskier, żonkil czy konwalia. 

Pozdrawiam

Laserowe skupienie

Bolesne oczekiwanie

Nie mogę się skupić bo zapomniałem o rachunkach

25 minut skupienia

Założenia techniki Pomodoro są bardzo proste – pracujesz w pełnym skupieniu z timerem przez 25 minut, następnie robisz chwilę przerwy. Zrobione pomidory zapisujesz. Polecam program tomato timer. Z tej techniki korzystam od 2013 roku i zawsze gdy od niej odchodzę, widzę że w pracy i nauce idzie mi gorzej.

Pomidory mają jeszcze inne plusy. Po pierwsze, dokładnie pokazują jaka jest Twoja zdolność do skupienia, ponieważ jasno widzisz, ile ich zrobiłeś. Co więcej, to sposób treningu mózgu do częstszego skupiania się. Są też formą nagrody. Wyobraź sobie, że pracujesz nad bardzo dużym projektem, którego końca nie widać, przez co jesteś coraz bardziej zniechęcony. Pracując z pomidorami dostajesz małą nagrodę co 25 minut. Robiąc przerwy zmniejszasz napięcie. Widzę po sobie, że praca bez przerwy przez 2 godziny była by dla mnie zbyt trudna. Plecy i nogi zaczynają wtedy boleć coraz bardziej, pojawia się coraz większa chęć by „tylko coś sprawdzić w telefonie”. Robienie częstych, krótkich przerw eliminuje to napięcie. Okresy rozluźnienia są bardzo ważne ze względu na to, że wtedy wpadają do głowy dobre pomysły, patrzymy na problem z innej perspektywy.

 Pomidory to także walka z prokrastynacją. Czasem jest nam zacząć pracę, ale jeśli postawimy problem w taki sposób, że „porobię coś przez 25 minut”, wydaje się to znacznie prostsze.

3 rzeczy naraz, żadna dobrze

Przyjmij zasadę, że robisz tylko jedną rzecz naraz. Skupienie dramatycznie maleje jeśli często zmieniasz konteksty. Jeśli jednocześnie próbujesz uczyć się czegoś i oglądać film / słuchać audiobooka, możesz przestać, niczego się nie nauczysz. Podczas nauki staram się albo nie słuchać niczego, albo włączam sobie szum odkurzacza.

W pracy jak to w pracy, nie zawsze mamy wymagające rzeczy do robienia i dopada nas nuda. Jeśli mam akurat powtarzalne zadania, to raz na jakiś czas włączę sobie muzykę lub jakiś podcast. Zwykle kończy się to tym, że wracam do białego szumu lub wyłączam wszystko.

W pracy skupiaj się na tym, co jest konieczne do osiągania celu oraz wybieraj najpierw najważniejsze zadania.

Biblia mówi, że „żaden sługa nie może dwóm panom służyć”. W dzisiejszym świecie pełnym rozproszeń jest to nadal aktualne, najlepszym rozwiązaniem jest skupienie się na jednej rzeczy i robienie jej najlepiej jak jest to możliwe. Jeśli przykładowo, chcesz być świetnym grafikiem, ale jednocześnie fascynują Cię gry komputerowe, Twój cel się oddala. Zastanów się, co porywa Twoją uwagę, czym się fascynujesz. Znam wiele osób które były nieszczęśliwe dlatego, bo pochłaniały ich niewłaściwe rzeczy, jak coraz to inna muzyka, seriale, oglądanie sportu w telewizji czy hazard.

Świadomość rozproszeń

Powyższe techniki nic Ci nie dadzą, jeśli podczas pracy i nauki Twój umysł będzie nieświadomie dryfował od tematu do tematu. Obserwuj siebie, bądź świadom bodźców, które odciągają Cię od pracy i staraj się je eliminować. Panuj nad sobą i nieustannie wracaj do tego co ważne.

Kiedy tuja może być groźna dla człowieka?

Tuja a bezpieczeństwo zwierząt

 Żywotnik to także trucizna dla psów i kotów. Może powodować wymioty oraz biegunkę, podrażnia także skórę.

Co zrobić, by tuje nie szkodziły?

Przede wszystkim należy zadbać o profilaktykę. Jeśli mamy małe dzieci lub zwierzęta, raczej nie sadźmy tui w ogrodzie. Nie powinno ich się sadzić w pobliżu przedszkoli i szkół. Jednocześnie warto zauważyć, że tuja raczej nie jest atrakcyjną rośliną dla dzieci próbujących owoców natury.

Podczas pielęgnacji roślin należy używać rękawic. Po przycinaniu tui, pędy zbieramy i wyrzucamy. Nie wolno ich wrzucać do kompostownika. Jeśli masz w ogrodzie problem z nornicami, możesz spróbować je odstraszyć za pomocą gałązek tui.

Istnieje wiele toksycznych roślin z którymi mimo wszystko mamy kontakt. Przykładowo, szkodliwe mogą być kwiaty konwalii, anturium czy oleandru (wymieniając tylko kilka), trujący jest też cis, bez czy bukszpan. Zatruć można się też nieodpowiednio przygotowaną lebiodą.

Zachowując zdrowy rozsądek, możemy także żyć w towarzystwie tui. 

Pozdrawiam

• Ktoś z domu zaczyna przygotowywać sobie posiłek albo zbiera się do pracy
• Dzieci z pobliskiego przedszkola wychodzą na spacer i głośno krzyczą
• Zaczyna się koszenie trawy / zdmuchiwanie liści (w tym roku chyba już nie można dmuchać, w tamtym to był koszmar)
• Ktoś hałasuje na ławce pod blokiem lub na plenerowej siłowni wybudowanej pod blokiem
• Sąsiedzi zaczynają głośno chodzić, co dość mocno słychać

Metody pasywne

Zamknij okna

Ochronniki słuchu

Zatyczki do uszu (stopery)

Jedne z lepszych zatyczek

Jeśli chcesz kupić zatyczki, najlepiej zajrzyj na portal aukcyjny, w aptekach jest bardzo mały wybór, a dostępne stopery są kilka razy droższe. Niestety, ale długotrwałe używanie zatyczek powoduje dyskomfort w uszach. Stopery używam także do spania, nie powinieneś w nich mieć problemu z usłyszeniem budzika.

Metody aktywne na ochronę przed hałasem

W tej kategorii kryją się wszelkiego rodzaju dźwięki puszczane na słuchawkach, które zagłuszają hałas z zewnątrz. Chciałbym na pewno przestrzec przed zbyt głośnym i zbyt długim słuchaniem w taki sposób, ponieważ może uszkodzić to słuch.

Podczas pracy prawie zawsze słucham białego szumu, czyli hałasów takich, jak dźwięk odkurzacza, suszarki, strumienia, deszczu czy wodospadu. Ten ostatni szczególnie dobrze tłumi dźwięki rozmów. Sporo takich nagrań znajdziesz na Soundcloud, strona ta jest lepsza od YouTube dlatego, że nie rozprasza nas miniaturkami kolejnych filmów do obejrzenia i zwykle nie jest blokowana przez firmy. Są też aplikacje gromadzące różne odgłosy tego typu na komputer lub na smartfona.
Jeśli szukam super wyciszenia, to włączam sobie biały szum na słuchawkach i zakładam dodatkowo stopery.
Słuchanie muzyki też jest jakimś rozwiązaniem, jednak dla mnie jest zbyt rozpraszające.
Odnośnie do samych słuchawek, do pracy najlepsze są modele zamknięte, które odcinają użytkownika od tego co się dzieje na około. 

Sennheiser HD380 - słuchawki nie do zdarcia

Używam ponad 12 letnich słuchawek Sennheiser HD380 i pod względem wytłumienia kiedyś (z oryginalnymi padami) były świetne, a po wymianie padów są dobre. Radziłbym Ci wybrać droższe słuchawki i zwrócić uwagę na to, posiadają one wymienne części (pady, kabel). Jeśli tak, sprzęt posłuży Ci równie długo jak mi. Te słuchawki + biały szum to moja podstawowa metoda na pracę w skupieniu.

Teraz to możesz sobie wiercić...

2 lata temu kupiłem drugie słuchawki z myślą o pracy w biurze - Etymotic Isolator MK5. Ktoś może powiedzieć że 350 złotych to dużo, moim zdaniem jednak, to opłacalna inwestycja. Wyobraź sobie sytuację, że masz coś do zrobienia w pracy a sąsiad w tej samej chwili zaczyna wiercić w ścianach. W takiej sytuacji, wystarczy puścić cicho muzykę na słuchawkach i jedyne co odczuwasz z wiercenia, to drżenie stołu. Słuchawki po dłuższym czasie mogą powodować dyskomfort we wnętrzu ucha, podobnie jak zatyczki. Silikonowe wkładki są wymienne i najmniejszy rozmiar ma bardzo poważną wadę (przynajmniej dla mnie) - po jakimś czasie ma tendencję do pozostawania w uchu (!). Przestawiłem się na rozmiar średni i ten problem nie wrócił.
Ostatnio popularne są słuchawki z aktywnym tłumieniem hałasu (ANC). Czytałem o nich różne opinie i raczej wynika z nich, że wyciszają one najlepiej jednostajny hałas, jak szum ulicy czy samolotu. Wydaje mi się, że do wytłumiania tych najbardziej irytujących hałasów o których piszę tutaj, raczej mogą się nie sprawdzić.
Firma Bose ma w swojej ofercie słuchawki do spania. Ich działanie polega na puszczaniu uspokajającego białego szumu oraz blokowaniu hałasu z zewnątrz. Takie rozwiązanie może sprawdzić się także do pracy, jednak wydaje mi się, że równie dobrze sprawdzą się dowolne wytłumiające słuchawki.
Dziś nie ma problemu ze sprawdzeniem poziomu wytłumienia w słuchawkach - wystarczy udać się do dowolnego marketu elektronicznego gdzie można przymierzyć różne modele.

Podsumowanie

Czasem wydaje mi się, że najlepszym rozwiązaniem problemu hałasu, jest przyzwyczajenie się do niektórych, najczęściej spotykanych dźwięków i nie walczenie z nimi. Czasem jest to jednak niemożliwe, ciągły hałas bowiem powoduje spadek wydajności pracy. W takiej sytuacji, nie denerwuj się tylko bądź przygotowany na odcięcie się od bodźców.

Napisz w komentarzu, jakie są Twoje sposoby na walkę z hałasem.

Kiedy sięgam pamięcią do czasów szkolnych, przypomina mi się jeden fakt związany z paprociami. Szkoła podstawowa do której chodziłem składała się z dwóch budynków złączonych łącznikiem, wokół którego rosły wielkie paprocie. Dzieci z pierwszych klas podstawówki często się tam bawiły i chowały. W domu rodzinnym podobne paprocie rosły w cieniu pod wielką gruszą. Paprocie są często wybierane jako mało wymagające rośliny doniczkowe. Kiedyś miałem nawet w akwarium paproć żyjącą pod wodą.

Najważniejsze polskie paprocie

Pióropusznik strusi
Rośnie w Polsce na pogórzu, w puszczach oraz nad rzekami. Roślina podlega częściowej ochronie. Można trzymać ją w ogrodzie, w jednym miejscu będzie rozrastać się przez wiele lat, często zagłuszając inne rośliny w pobliżu. W Japonii i Chinach jest dodawany do wielu rodzajów dań, suszy się go tam też podobnie jak w Polsce zioła czy grzyby. Podobno długotrwałe jedzenie paproci może powodować niedobór witamin z grupy B.

Paprotka zwyczajna

Niewielka chroniona paproć rosnąca zwykle na kamienistych zboczach w południowej Polsce. Ciekawostka - niegdyś cenioną ją za słodkawy smak, dodawano do napojów podobnie jak stewię.

Marsylia czterolistna
To paproć wodna przypominająca z wyglądu czterolistną koniczynę. W Polsce występuje bardzo rzadko, ma status EW, czyli roślina wymarła w naturze. Jest opisywana jako roślina akwariowa.

Paprocie często hodowane w domu

W domu można trzymać bardziej cieplolubne gatunki paproci, pochodzące z rejonów tropikalnych. Najpopularniejsze gatunki paproci trzymanych w domu to:

• Nefrolepis zwyczajny (występujący w dziesiątkach odmian)
• Podrzeń drzwiasty (przypominający nieco palmę)
• Zanokcica gwiazdowa
• Platycerium - łosie rogi - roślina o dziwacznym kształcie, niezbyt przypominająca zwykłe, leśne paprocie

Jeśli trzymasz paprocie w domu, warto co jakiś czas usuwać najstarsze, brzydkie liście. Paproci nie należy zbyt często dotykać. Doniczka z paprocią o długich liściach powinna być powieszona wysoko. Rośliny lubią wilgoć oraz nie potrzebują zbyt dużo światła, dlatego można trzymać je nawet w łazience z niewielkim oknem.

Właściwości zdrowotne paproci (a raczej o ich braku)

Podczas pracy zawodowej nigdy nie spotkałem się z preparatami z paproci. Popularnym stwierdzeniem jest to, że paproć pomaga pozbyć się reumatyzmu oraz pasożytów, jednak taka terapia jest bardzo niebezpieczna ze względu na trujące działanie paproci. 

Najmniej niebezpieczna wydaje się paprotka zwyczajna, która była stosowana leczniczo do lat 50. XX wieku. Stosowano ją na różne dolegliwości, miała ułatwiać odksztuszanie, walczyć z pasożytami i działać moczopędnie.

Jak zwykle w przypadku roślin potencjalnie trujących, całkowicie odradzam jedzenie czy przygotowywanie preparatów z paproci. Pilnujmy też, by doniczki z paprociami znalazły się poza zasięgiem dzieci. Z informacji w sieci wynika, że paprocie raczej nie powinny być szkodliwe dla kotów.

Paprocie mogą mieć za to inne, pozytywne działanie. Ich zielony kolor uspokaja i koi wzrok, a rośliny skutecznie oczyszczają powietrze w domu.